Volgens de GPS is de Oude Willem rechtsaf, dus gaan we hier rechtsaf het bos is. Het is koud, donker, stil, en in de buurt van Appelscha. We hobbelen het bospad een eind af, maar er duikt geen Herberg op. Wel hier en daar een boerderij, en wat herten. En de GPS houdt er spontaan mee op.
Dan toch maar vragen bij een van de boerderijen. We zijn namelijk op zoek naar Herberg Het Volle Leven, en die moet aan de Oude Willem liggen. Blijkt dat de GPS ons rechtsaf heeft gestuurd, in plaats van linksaf. Ok , stukje terug, de weg over, andere bosweggetje in en dan daar ergens rechts.
In Herberg Het Volle Leven schijn je heel goed te kunnen eten, het Fochteloërveen ligt op een steenworp afstand en vanuit de voordeur loop je zo het Nationaal Park Het Drentse-Friese Wold in.
De beoordelingen op de dinnersites hebben niets teveel gezegd: het eten is echt geweldig! Een puur vegetarische keuken met biologische produkten uit eigen moestuin: soesje met parmezaanse kaas gevuld met tapenade, salade met krokante knolselderij, bladerdeeg envelopje met gerookte mozzarella, radicchio en appel, zelfgemaakte tiramisu..... Allemaal héérlijk! Ook voor vleeseters.
En dat alles in een huiskamersfeer, super!
Na een uitgebreid ontbijt trekken we de wandelschoenen aan en gaan richting het Drents-Friese Wold. Het heeft lekker gevroren vannacht en alles is bedekt met een dun laagje rijp. Via kleine bospaadjes en verschillende vennetjes komen we bij het Aekinger Zand: een groot heideveld met zandduinen. De natuur is prachtig, stil, wit, koud. Op de vacht van de loslopende schapen heeft zich een dun ijslaagje afgezet, maar met die dikke vacht zullen ze er vast geen last van hebben. Ook onder mijn neus zet zich een dun ijslaagje af, wat ik nonchalant probeer weg te snuiten door 1 neusgat dicht te houden. Meestal mislukt dat met als gevolg dat zich op mijn wangen en handschoenen ook een krakende laag afzet.
Het Fochteloërveen, en de mountainbike routes vanuit Diever bewaren we voor een volgende keer. Want dat we hier terugkomen, is zeker.