Bewolkt, beetje mistig, licht briesje.
+- 20C, temperatuur snel oplopend.
Bij het pontje naar Tiengemeten staan overal groepjes wandelaars. Nu niet met telescopen en statieven (want geen trekvogel seizoen) maar met nordicwalking prikstokken (want lekker wandelweer). Stipt om 10.00 u vaart de pont weg, naar de overkant. Onderweg, op het Vuile Gat, kruisen we groepjes watervogels en een groep vissers die allemaal in hele grote buitenbanden in het water liggen. Ze hebben ook zwemvliezen aan. Het ziet er uit als of er buitenaardse wezens zijn geland.
Aan de overkant buigen we direkt rechtsaf, naar de westpunt, de drukte van de groepjesmensen achter ons latend.Een onverhard weggetje voert ons langs wat kreken en langs veel Schotse Hooglanders. Ze liggen rustig in het gras te herkauwen, of hebben ter verkoeling het water opgezocht en staan tot hun knieen in het water. Ondanks de bewolking is het namelijk al aardig warm en de temperatuur stijgt gestaag. De route gaat over op een dijkje. Vanaf hier heb je aan de ene kant mooi uitzicht op het Vuile Gat, waar zeilboten langsvaren, en aan de andere kant op de weilanden en kreken van het eiland. Er zijn veel ganzen, en ook 'de witte minireiger' duikt weer op. Omdat ik net een mus van een meeuw kan onderscheiden heb ik voor vandaag voor de zekerheid maar de Petersons Vogelgids meegenomen. Deze gids kent geen minireigers, maar wel een kleine zilverreiger, en die lijken verdacht veel op elkaar.
Op de westpunt staat een bankje op een verhoging. Vanaf daar moet je mooi over het eiland kunnen uitkijken. Maar helaas staan er zo'n 15 wandelaars bij die luidkeels aan elkaar vertellen wat ze zien. Een mevrouw komt op mij aflopen en vraagt of ik weet "wat dat daar voor vogel is want u ziet er uit alsof u veel van vogels weet, met die camera enzo...". Ik bijt op mijn onderlip en duik Petersons Vogelgids maar weer op uit de rugzak. Uit de beschrijving lijkt het een Kiekendief. Of een Wouw. Of iets anders groot en roofachtigs. Gelukkig valt het boek open op Kiekendieven en Wouwen, want behalve dat ik geen verstand van vogels heb, weet ik ook niet hoe je ze moet opzoeken in dat boek. Het werk namelijk met 'Kleurenplaten', 'Verspreidingskaartjes' en een onderdeel dat geen naam heeft maar wel alle vogels beschrijft. Alle onderdelen staan ook nog eens los van elkaar. En soms moet je weten dat een bepaalde vogel tot een bepaalde groep behoort, anders kan je hem nooit vinden. Maar ik dwaal af.
Ik doe alsof ik denk dat het een Bruine Kiekendief is en de groep loopt tevreden verder. Maar nu wil ik echt weten wat ik zie vliegen. Volgens de vogelbijbel hebben Wouwen ongeveer dezelfde gestalte als Kiekendieven, maar dan met een gevorkte staart. Ik tuur totdat mijn ogen tranen, maar ik zie het niet. Dan maar op geluiden zoeken. Van de Kiekendieven past het geluid dat ik hoor het meest bij een Blauwe Kiekendief: namelijk "een hoog, kekkerend kè-kè-kè, ook een lang klagend pie-èh". Maar bij Rode Wouw staat weer: "een hoog Buizerd-achtig miauwend hie-hie-hieèh". Dat lijkt er ook op. Maar dan kan het ook een Buizerd zijn, als 'ie miauwt. Pfffff, ik ben er klaar mee. Conclusie: een mooie grote roofvogel.
We wandelen verder langs ruïnes, moerasgebieden en weilanden met stoere paarden. Op de oostpunt eten we een broodje bij Herberg Tiengemeten, en via de noordkant van het eiland wandelen we later terug naar de haven.
Tiengemeten, mooi eiland. Mooie wandeling.
