13 december 2008"We hebben nog twee minuten om de trein te halen!" Met koffiebekers in de hand, rennen we naar spoor 3. Daar rennen we nog harder weer vandaan als blijkt dat we op spoor 4 moeten zijn. Opgelucht en rugzakken al los makend nemen we plaats in de trein die we nog net hebben gehaald. Langs mijn neus weg vraag ik aan een van de wandeldames of ze kaart en route beschrijving heeft meegenomen. "Nee, het was jouw idee deze route, dus ik ging er vanuit dat jij dat wel zou doen!" Lichte paniek breekt uit als niemand kaart of routebeschrijving heeft meegenomen en Station Zoetermeer geen balies met medewerkers blijkt te hebben die ons de routekaart en beschrijving kunnen geven. Met dezelfde vaart werken we ons weer uit de trein, wat nog net lukt, en begeven we ons naar de balies van Den Haag CS. Gelukkig blijkt daar een zeer cooperatieve NS mevrouw te werken, die bij gebrek aan routebeschrijvingen van wandelingen, die niet vanaf Den Haag CS vertrekken, rustig op Internet voor ons gaat zitten zoeken en uitprinten. Als we de wachtruimte uitlopen met kaart en routebeschrijving, blijkt er een enorme rij wachtenden achter ons te zijn ontstaan.
Vandaag ga ik mijn bergschoenen, fotorugzakje en fotohandschoenen uitproberen. Het weer werkt wonderwel mee, het heeft licht gevroren, het waait stevig maar er schijnt ook een winters zonnetje. Samen met twee hardloopdames die vandaag wandeldames zijn, lopen we van Zoetermeer naar Delft. De wandeling begint op Station Zoetermeer en gaat via het voormalige Floriade terrein. Het is even zoeken naar het beginpunt, omdat we eigenlijk beginnen op het eindpunt. We lopen de wandeling namelijk andersom dan de beschrijving en dat maakt dat je bij een wandeling met routebeschrijving (hoe makkelijk kan je het jezelf maken!) toch niet helemaal met je verstand op nul kan lopen. De wandelaars die we onderweg tegenkomen, lopen de wandeling wel zoals die is beschreven en kijken ons meewarrig na als we elkaar passeren, denkend dat we de weg kwijt zijn.
Na de Floriade lopen we door de Balij, een 'groene zone'. Het is verrassend hoe mooi het landschap is zo dichtbij de steden van de Randstad.
In het Polderland, tegen het Bieslandse Bos aan, wemelt het van de watervogels. Ik hoor het uwieuw van de smient en het skik van de meerkoet. We zien ook veel Canadese ganzen, zwanen en fazanten.
We lopen via een kerkepad door een weiland weer naar de bewoonde wereld. 'De Schaapskooi' blijkt alleen nog voor gezelschappen toegankelijk maar we krijgen toch een kopje koffie geserveerd. Op het graslandje buiten staan twee ooievaars. Vanaf De Schaaspkooi maken we een kleine omweg langs IKEA. Beladen met geurkaarsen, servetten en een bloemenvaas lopen we een klein uurtje later Delft binnen. Dat is een vreemde gewaarwording. Van het stille, verlaten polderlandschap komen we in de zaterdagmiddag-vlak-voor-de-kerstdrukte van de stad.
