Spargel am Himmelfahrt

Hemelvaartsdag, zwaar bewolkt, 9C, 45 km


"Goedemorgen heren, waar gaat de reis naar toe?" vraag H aan de twee senioren die voor ons fietsen. Beide op een randonneur met twee kleine tasjes aan de bagagedrager. "Naar Bregenz, Bodensee", zegt de achterste van de twee. "O ......" hoor ik H zeggen, en dan blijft het even stil.

Wij bevinden ons op een mooi paadje langs de Roer, bij Roermond in de buurt. Ook op de fiets, maar niet onderweg naar Oostenrijk. We zijn gestart in Posterholt, klein dorpje, énorme kerk, in de buurt van Roermond. Het is koud maar gelukkig (nog) droog en windstil. Het terras bij de boerderij met het bordje 'boerengolf' is uitgestorven, maar de boer wil ons best een kopje koffie inschenken. "Zelfs de koeien vinden het te koud" ......denk ik op te maken uit het Limburgs ..... "normaalgesproken gaan ze graag 's ochtends naar buiten, maar nu niet hoor".

De route voert ons door Zuid-Limburg en Duitsland en gaat in het begin langs de Roer (Rur). Bij Luchtenberg verlaten we de rivier en gaan we via een klein stukje verharde weg van het dorp de bossen in van Natuurpark Maas-Schwalm-Nette. Prachtige bossen, pittige klimmetjes, en af en toe een heel buitenlands aandoend dorpje. Bij een piepklein Mariakapelletje, ergens zomaar in het bos, maken we een kleine stop. Er branden heel veel kaarsen binnen.

We zien geen wild onderweg, maar wel een knoert van een "boom"kever, hier en daar wroetplekken van wilde zwijnen, en veel vossensporen. Kunnen ook wolvensporen zijn. Waarschijnlijker is dat het hondensporen zijn, maar dat is niet leuk genoeg.

De route voert ons verder langs de Effelder Waldsee, een kraakhelder bosmeertje, en nog een mooi klein kronkelend riviertje. Via Vlodrop (drop? waarom niet dorp?) komen we plotseling weer in de bewoonde wereld. Er is een soort Hemelvaarts-braderie-markt aan de gang en iedereen loopt rond met een zak asperges.

Na Vlodorp rijden we nog over wat asfalt en over wat bosweggetjes weer richting Posterholt.
Het was een prachtige route.

Wintersport

Vannacht begon het, zoals voorspeld, weer met regenen. De voorspellingen zeiden ook dat de regen de hele dag zou aanhouden. En dat het koud zou zijn. En dat het flink zou waaien. Deze keer uit het Noorden. Getver, weer wind tegen. Om tien uur zitten we op de fiets. Nadat een draaiwieltje van dat vasthouddingetje van de onderkant van de achterkant van de fietstas, met het verplaatsen en nog beter afstellen zodat de tas niet zou gaan klapperen, er maar helemaal van af is gevallen. Op het houten vlonder van het terras van het hotel, precies tussen de brede kieren in....

De route gaat over bekend terrein, maar dan andersom: Rockanje, Tinte, Brielle, Rozenburg, pontje naar Maasluis. Maar het weer is ongekend slecht. Veel, heel veel regen. En ook heel veel wind. Op het pontje staan we naast een scooter die ook naar Leiden gaat. Tenminste, er zit een sticker van Huisman Motoren op de kap. Een beetje jaloers ben ik wel, want hij is vast sneller thuis dan wij. Wij moeten zeker nog 3 uur fietsen. Maar hij heeft het vast kouder dan wij omdat hij sneller gaat. In Delft weet ik dat het niet zo is. Niet dat hij niet sneller gaat, maar dat hij het niet kouder heeft dan ik. Ik heb het kouder. Véél kouder. Mijn vingers zijn totaal 'vastgevroren' in stuurstand, schakelen gaat bijna niet meer. Ik krijg mijn handschoenen niet meer zelf uit. En ondanks al mijn high tech ademende en toch waterdichte spullen ben ik gewoon doorweekt. Drijfnat rijden we de stationshal van Delft Centrum binnen waar we droge sokken en shirts uit de tassen vissen. Het zou me niets verbazen als er straks in Opsporing Verzocht beelden van beveiligingscamera's worden uitgezonden van twee druipende mountainbikes en een male en female Caucasian, die zich verdacht maken omdat ze natte shirts uittrekken.

Roc Anje sur Mer

Vrijdag 30 april 2010

10.45, Koninginnedag, zwaar bewolkt, zuurstofrijk miezerregentje.

De eerste ' trektocht' met bagage op de mountainbike. De route gaat via Oegstgeest (zullen we een bakkie doen bij M en K?) (nee want we zijn nog geen 5 minuten onderweg) naar Katwijk. Het prettige miezerregentje is inmiddels een enorme stortbui geworden, en daar is mijn hardloopjackje niet tegen bestand. Gelukkig dient zich een lege loods aan waar we echte regenkleding kunnen aandoen. Het staat weliswaar achter een hek, maar daar zit een gat in, zodat we er makkelijk langs kunnen. Het bordje met de woorden 'Gevaarlijk. Asbest . Niet Betreden' doet mij besluiten tot weinig inademen, maar dat is best lastig te combineren met het eten van een droge eierkoek.

In de duinen tussen Katwijk en Wassenaar zien we een vos. Prachtig.
Kort na Wassenaar doen we de regenkleding uit, maar dat blijkt toch wel een bui of vier te vroeg.
In Den Haag moeten we ons regelmatig over vrijmarkten wurmen met de bepakte fietsen. In Kijkduin is het tijd voor koffie met een OranjeTompoes. (Spijt! achteraf toch liever appeltaart gehad!)
Ondertussen is de wind behoorlijk toegenomen, en ook nog pal tegen. Scheldend zit ik achter H. Lelijke kassen! Rotdijk! Kitscherige Boerderettes! Ik snap best waarom het hier Monster heet, bah! Maar ondertussen blijft het wel droog, hebben we de wind richting Maassluis een beetje in de rug.
Op het pontje naar Rozenburg eten we snel een boterham en meer eierkoeken en fietsen we ' op de overkant' de industrie tegemoet. Eigenlijk is dat ook best een leuke omgeving: enorme olie terminals, grote bruggen, duwboten met veel lading ervoor. Als fietser ben je dan best klein.
De route voert ons verder langs de Brielse Maas, door den Briel, door Tinte en uiteindelijk rijden we 78 kilometer en 5 uur verder Rockanje in.