Over mij

Mijn foto
Reizen | wandelen | hardlopen | MTB trek- en toertochten | foto's | routes | natuur |lekker eten | werken in het buitenland

zondag 16 januari 2011

Valhelm verplicht

Zondag 16 januari 2011
Afstand: 26,96 km
Duur: 2'09"
Weer: 9,5 C beetje wind, droog

Ik hoor iets. De wekker.
Ik hoor iets niet. De regen.
Dat is prettig want we gaan vandaag een MTB toertocht doen. Ook al is het nu droog, je weet maar nooit hoe lang dat blijft. Wat ik wel weet, is dat het de afgelopen tijd niet droog is geweest. Daarom gaan we naar Aalst Waalre. Want: bosgebied met veel zand. Dat is in de zomer lastig om te fietsen, maar nu juist fijn. Door de regen van de afgelopen tijd is het zand lekker vast. De uiterwaarden lijken me momenteel een stuk minder geschikt om te fietsen.

We zitten al in de auto als het nog donker is. De start is namelijk tussen 09.00 en 10.00, en we hebben zeker anderhalf uur nodig om bij de start te komen. De start is, zoals gebruikelijk, in het dorpscafé. We schrijven ons in, halen koffie, proppen nog wat koolhydraten naar binnen en gaan op weg.
We hebben gekozen voor de kortste afstand, 25 km. De route belooft ons over de mooiste en meest uitdagende stukken bos en heide in de omgeving van Waalre, Heeze en Valkenswaard te voeren. Niets te veel beloofd, want het is echt prachtig. Het zand is inderdaad lekker vast en er zijn leuke hellinkjes. Gelukkig is er weinig asfalt want dat lijkt me namelijk helemaal niet goed voor mijn ´snow studs´. Sinds de eerste sneeuwperiode rijd ik op spijkerbanden en die doen het heel goed in de sneeuw, maar maken enorme herrie (en slijten navenant) op asfalt.
Er zijn ook aardig wat single tracks. Daar word ik altijd een beetje onrustig van. Want mijn snelheid is niet heel snel en mijn behendigheid is niet heel behendig. Meestal volg ik op goed geluk mijn stuur, in plaats van dat mijn stuur mij volgt. Het gevolg is vaak een kleine file fietsers achter me. Maar eigenlijk heb ik meer last van mezelf, dan zij van mij.
Gelukkig is er halverwege de tocht een verzorgingspost met soep, thee en koek.
Ook na de pauze blijft het droog, mooi en gezellig.

Zowel op de heen- als terugweg blijkt, vanuit de auto, dat de uiterwaarden van de Lek, Maas en Waal inderdaad niet geschikt waren om te fietsen.


Geen opmerkingen: