Als ik al hardlopend mijn horloge wil resetten, zie ik aan de laatste gegevens dat ik na de CPC niet meer heb hardgelopen. Daarna heb ik alleen nog maar binnen gespind, buiten gefietst en veel chocolade paaseieren gegeten. Ben dus benieuwd hoe het gaat. Sinds de CPC is het ook echt voorjaar geworden: voorzichtige blaadjes aan de bomen, kwetterende vogels, toeterende meerkoeten, elkaar najagende eenden en platgereden uitgedroogde kikkers. Maar ik loop nog steeds met een regenjack en handschoenen aan. Waarschijnlijk de laatste loper die er zo bijloopt.
Bij de splitsing rechtsaf naar de "Klinkhamerplas" voel ik dat vervelende pijntje weer tussen rechterbil en rechterbovenbeen-achter en denk ik aan gisteren. Toen fietsen we via de duinen van Noordijk naar Katwijk, op weg naar Het Strand in Katwijk om daar lekker te gaan eten. Al fietsend over het duinpaadje herinnerde ik me dat ik daar jaren geleden had gelopen met datzelfde pijntje tussen bil en bovenbeen. K was jarig, werd 40, woonde in Noordwijk en had iedereen uitgenodigd voor wat strandactiviteiten en diner. Alleen het diner vond plaats in Katwijk en daar gingen we lopend heen. Nou vind ik dat meestal heel leuk, een stuk wandelen, zeker als het gevolgd wordt door een goeie maaltijd, maar toen had ik er 's ochtends al een halve marathon aan hardlopen opzitten en last van diezelfde blessure als ik nu heb.Maar het lopen nu gaat, ondanks de matige hardloopactiviteiten van de afgelopen tijd en bil- bovenbeenblessure, best lekker.
Er zijn veel hondenmensen bij de plas. Hondenmensen en hardlopers die rond de plas lopen, groeten elkaar niet, maar kijken meestal bij het elkaar passeren naar een denkbeeldig interessant punt in de verte. Daar ga ik vandaag verandering in brengen, besluit ik. De eerste hondenmevrouw die ik tegenkom en groet, kijkt me aan met een blik van "bemoei je met je eigen zaken". Daarna komen twee hondenmensen met één hond in beeld, maar weer proberen. Als ik oogcontact probeer te maken, blijft hij gebiologeerd naar zijn schoenen kijken en is zij alleen geinteresseerd in de hond. "Góetssssssssssoooooo" hoor ik haar tegen de hond zeggen als ik passeer en hij mij niet aanvalt. Dat doet me denken aan de Winkelcentrum Boswachter. Die loopt met zijn jachthond altijd in de buurt van het winkelcentrum. In redelijk betegeld gebied dus, zeg maar. Geruite pet, bromsnor, lurkend aan een pijp, geheel gekleed in verdekt opgestelde poepgroene kleding. Rubberen kaplaarzen, broek erin. Jachthond er naast. Uit de pijp komt altijd een donker: "Plááaaaatssssssssssss........." tegen de hond.
Verderop, bij de splitsing waar ik kan kiezen tussen rechts naar huis en links rondje extra door het poldertje, twijfel ik. Zal ik rechtsaf naar huis gaan, snel de blaas legen en dan nog een lusje lopen, of gewoon linksaf gaan en de blaas negeren. Ik gok er op dat het gevoel van de volle blaas tussen mijn oren zit en ga linksaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten