Technische details middag etappe:
afstand: 21,3 km, waarvan
verhard: 5%
onverhard: 86%
single track: 9%
berijdbaar: 100% (als het niet langdurig heeft geregend)
technische moeilijkheid: medium / high
Na de lunch beginnen we aan een 'steep rocky descend'. We stuiteren naar beneden over vuistgrote keien. Na een tijdje Rollin'and Tumblin' komen we in de buurt van een cortijo (boerderij) en wordt de weg vlakker en minder stenig. Het is wel duidelijk te merken dat het de afgelopen tijd flink heeft geregend: er zijn veel grote plassen waar we maar net omheen kunnen fietsen. Nog wel, dat zou later wel anders worden, maar dat weten we op dat moment gelukkig nog niet. Nu denken we nog dat we die 21 km in een uurtje af gaan leggen, want het is immers bijna alleen maar afdalen.
We vervolgen onze weg langs wat akkers met graan. Af en toe moeten we ook dwars dóór het graan, omdat de weg gewoon 'weg' is, veranderd in Muddy Waters. We lopen meer dan we fietsen, het is loeizwaar. Regelmatig moeten we stoppen omdat de wielen niet meer kunnen, alles zit vol met modder. Maar gelukkig kunnen we nog wel genieten van de omgeving: een enorme bloemenzee, rondcirkelende gieren, en sprinkhanen zo groot als spreeuwen.
Na ongeveer 12 kilometer staan we stil voor een soort meer: de weg is weg en het water is onafzienbaar. Wat nu? Ik probeer zonder fiets een stuk te lopen om te kijken hoe diep en hoe glad het is en al snel verdwijn ik tot mijn knieën in het water. Dit is echt niet meer fietsbaar. Aan de rechterzijkant is een hoog hek, waar het water gewoon onderdoor gaat en aan de linkerzijkant is oerwoud en spoorlijn. Toch maar even aan de linkerkant kijken voor een doorgang. Met een stuk hout hak ik een smalle gang door de bramenstruiken. We halen de tassen van de fietsen en brengen de fietsen voorzichtig door de struiken richting spoor. We tillen fietsen en tassen over het hek, en klimmen er zelf ook overheen en vervolgen onze weg langs het spoor. Het is hier wel weer erg 'rocky' maar tenminste wel droog. Verderop komen we weer op de route. We waden nog een keer door een riviertje (brug is weggeslagen) en door wat modderplassen, maar we hebben tenminste weer wat snelheid. We fietsen ook nog bijna tegen een vos aan.
5 uur later rollen we Jeména de la Frontiera binnen. Vuil, moe en de benen onder de bramen krassen.
3 opmerkingen:
Ha die noeste fietsers.
Leuke verhalen om te lezen. Je maakt het zelf bijna mee. Veel fiets/loop/zwem/reis/vakantie plezier. Ik ga zelf ook een weekje ervan tussen. Luxemburg onveilig maken.
Wat heerlijk weer, om vanaf de bank jullie tocht te volgen (krijg veel fiets-zin!)
@Michel Fijne vakantie in Luxemburg! Hoop dat jullie beter weer hebben dan wij.
@Marsmania Leuk dat je volgt! (vanaf de fiets in de regen kan ik ook wel naar een bank verlangen hoor:-)
Een reactie posten