Over mij
- ReizigerC
- Reizen | wandelen | hardlopen | MTB trek- en toertochten | foto's | routes | natuur |lekker eten | werken in het buitenland
dinsdag 16 augustus 2011
Haleakala
Een van de redenen om naar Hawaii te gaan, in augustus, is de Silversword. Deze plant komt alleen op Maui voor op een hoogte van 2100 tot 3000 meter op de rand van de slapende Haleakala vulkaan, in de krater van de vulkaan en op aangrenzende hellingen. De plant groeit op een droge stenige ondergrond en is bestand tegen vorst, harde wind en zon. In augustus is de kans groot dat de plant bloeit.
We starten onze wandeling bij het begin van de Halemau'u Trail, op een hoogte van 2436 m. Het is stil, niemand te zien. De zon schijnt meedogenloos maar er komen ook flarden van wolken langs waardoor het warm en koud tegelijk is. De route begint op de rand van de krater en daalt via veel haarspeldbochten 500 m langzaam af naar de krater zelf. Het begin van de trail is groen, er is lage begroeiing, een soort heide en een soort bosbes. Soms lossen de wolken, die laag onder ons in de krater hangen, zomaar op, waardoor we een adembenemend uitzicht hebben. Je kan de verschillende soorten lava goed zien.
Na anderhalf uur bereiken we de krater zelf. De stilte is oorverdovend.
We lopen over de bodem van de krater, die hier nog is begroeid met grassen en jonge varens, naar Holua, een plek waar je je tentje kan opzetten en waar een (onbemande) hut staat. Daar pauzeren we even. Er lopen ook een paar Nene ganzen rond. Deze gans komt alleen op Hawaii voor en is verwant aan de Canadese gans.
Na de pauze gaan we naar een plek waar veel Silverswords groeien. De ondergrond verandert hier van groen naar rotsige lava, naar grofkorrelig zwart zand, wat het lopen een stuk lastiger maakt. Maar de silverswords steken mooi af tegen de zwarte achtergrond.
Een stuk verder ziet de kraterbodem er uit als iets te lang gebakken chocoladecake die hier en daar is open gebarsten.
Als we vier uur later de krater weer uitlopen en aan de klim terug beginnen, kijken we beneden ons terug op een bijzonder landschap, en op een bijzondere tocht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
We zitten uiteraard wel allemaal te wachten op de witte minireiger.
Ja! Die zitten hier ook weer! wel een eind vliegen vanuit Spanje en Nederland voor die vogels.
Een reactie posten